De Roomse Kerk

Enig inzicht in de oorsprong van de roomsekerk.
Overgenomen uit Ga uit van haar Mijn volk. Door D. Thomas

Het plan
Jezus noemt satan ”mensenmoordenaar, de vader van de leugen” (Joh. 8:44) hij, satan, wil de mensen verleiden, met ”krachten, tekenen en bedrieglijke wonderen” (2 Thess. 2:9). Satan kende de bijbelse profetie, hij wist dat op een dag Jezus zou komen, geboren uit een maagd. Satan creëerde zijn eigen ’evangelie’ zijn eigen ’jezus’ en zijn eigen ’geest’. Met maar één doel: de mensen in verwarring brengen. Satans plan: door een eigen religie op te zetten probeerde hij de mensen van God af te houden. Hij creëerde een occult religieus systeem wat de wereld zou controleren. Een systeem waar de mensen in geloven, moorden voor doen, en, voor zouden sterven -wanneer nodig. Om dit systeem te introduceren, gebruikte hij twee mensen: Nimrod en zijn moeder; Semiramis. Semiramis huwde haar zoon, Nimrod. Hij wordt daarom genoemd: ”De Zoon en de Vader”. De eerste stad gebouwd na de zondvloed was Babylon. Satan gebruikte het om zijn ”hoofdkwartier” hier op te zetten. Semiramis was de Koningin van Babylon en Nimrod leidde de mensen in hun (hernieuwde) rebellie tegen God. ”In Genesis 10:10 wordt Nimrod de bouwer van de stad Babylon genoemd, een geweldig jager, maar volgens nadere gegevens ook een groot veldheer en veroveraar van steden en landen. Heerszucht en machtsstreven waren zijn devies (..) De Bijbel omschrijft hem als een ’geweldig jager voor het aangezicht des Heren’. Geweldig in het oog van de mensen maar, naar uit de grondtekst valt af te leiden, eerder ’tegen’ dan ’voor’ het aangezicht des Heren.. Toch heeft, naar zal blijken, zijn vrouw Semiramis [tevens zijn moeder] die een half-godin wordt genoemd, een nog veel grotere invloed op het zich ontwikkelende religieuze systeem gehad.

Immers, van haar wordt vermeld dat zij een ’goddelijke zoon’ baarde, Ninus (= de zoon), in de Bijbel vermeld als Tammuz, die zijn goddelijkheid ontleende aan het feit dat Semiramis, hem op ”bovennatuurlijke” wijze ontving van Nimrod” [toen reeds gestorven D.T.] ”Uiteraard (?) kreeg door dit alles ook de moeder iets van die goddelijkheid mee en zo werd de weg gebaand tot de aanbidding van de ”goddelijke moeder en het kind”, waarin het kind ’kind’ blijft en de moeder steeds groter en belangrijker wordt..” (”Babylon leeft onder ons”, J.I. van Baaren).  Een zogenaamde ”maagdelijke geboorte”!! Nimrod was ”god”, Semiramis de ”maagd” en Tammuz (de zgn. gereïncarneerde Nimrod) ”god’s zoon”. Een eigen ”god”, ”maagd” en ”jezus” door satan bedacht en gecreëerd! Satan kende God Zijn Heilsplan en maakte er een schaamteloze kopie van! Semiramis sloeg munt uit de mens zijn rebellie tegen God zijn ”huwelijkswet”. Zij promootte het ’celibaat’ (een religieuze dekmantel om ontucht en overspel te verbergen), echtbreuk, homoseksualiteit en lesbianisme. Dit is de bron van het Rooms Katholieke ’celibaat’. Door het ’celibaat’ zijn de priesters apart gezet, heilig, net als vandaag binnen de R.K. Kerk. Men gelooft dat het ’sacrament van celibaat’ hoger is dan het ’sacrament van het huwelijk’. ”De nonnen waren tempelhoeren, die de priesters dienden [met hun lichaam] net als vandaag [binnen de R.K. Kerk]. Indertijd noemde men hen de ’begenadigde maagden’. Tegenwoordig worden zij de ’bruiden van Christus’ genoemd. Zij [Semiramis] was de bedenkster van de biecht, om zo achter de geheimen van haar volgelingen te komen. De mensen waren bang voor hun priesters. Ze waren bang dat ze gechanteerd zouden worden. Satan hield hiervan. In de toekomst zou hij de biecht gebruiken om complete landen naar de ondergang te leiden.” (”The Force”)

Ook de dood doormiddel van kruisiging was een idee van Semiramis. Oorspronkelijk was een kruis in een T-vorm, en ontworpen om te worden aanbeden. Dit gebeurde o.a. in Babel en Egypte. Kruisigen van iemand was een offer aan de god, Tammuz, en/of Nimrod [T-vorm: eerste letter van ”Tammuz”]. Nimrod was een ”heks”. Onder zijn leiding werd astrologie geïntroduceerd. Zijn naam was ook wel ”Moloch”, offers aan Moloch (*) waren niet ongewoon. Eén van Noachs zonen, Sem, was nog in leven in die tijd. Hij vermoordde Nimrod, om een einde te maken aan de occulte praktijken. Semiramis eiste ook offers: zij was immers ook ’goddelijk’?
Er moesten aan haar baby’s worden geofferd. Bij de te offeren baby’s werd een kruisteken in de borst gekerfd en het hartje werd er uit gesneden. Dit zou Semiramis ’gunstig stemmen’ en daardoor zou men vrede krijgen met ’god’ Nimrod. Semiramis was de belichaming van het kwaad! Na Nimrod [de ’god’] zijn dood, was het volk natuurlijk volledig in de war. Semiramis zorgde snel voor een nieuwe leugen: ”Semiramis noemde Nimrod nu BAÄL, de zonnegod, en eiste dat hij aanbeden werd [Richteren 2:11, Israël dwaalde en aanbad de Baäls, beelden van Nimrod]. Zij werd zwanger en baarde een zoon, Tammuz, hoewel zij claimde nog steeds een maagd te zijn. Ze vertelde iedereen dat Nimrod gereïncarneerd was. Semiramis claimde de ”geest van God, gereïncarneerd in een vrouw” te zijn. Haar symbool was de maan. Zij was de ”maagd-moeder” en al snel verschenen er overal beelden van haar met de kleine zonnegod (Tammuz) op haar arm. Zij [Semiramis] vertelde dat de zonnegod hun messias, redder, was” (The Force, pag. 11).

Dit beeld -uiteraard- doet ons denken aan de ”Maria”-beelden met de beeltenis van ”Jezus” op haar arm. De cirkels om de hoofden van Maria en Jezus hebben zo hun betekenis, de cirkel bij ”Maria”: de maan, bij ”Jezus”: de zon. Bekend?! Waarom aanbid de R.K. Kerk deze beelden?! Zou er een overeenkomst zijn tussen de Babel-godsdienst en de R.K. kerk?! Beiden aanbidden in ieder geval hetzelfde beeld! Deze beelden zijn overal op de wereld terug te vinden. Wanneer u ze zelf wilt zien kunt u willekeurig een R.K. Kerk binnenwandelen en ze aanschouwen. Semiramis werd uiteindelijk bekend als de ”Koningin van de Hemel”. Overal ter wereld komen, tot op heden, op een wonderlijke wijze zomaar ”verschijningen” van Semiramis voor. Tegenwoordig worden dit ”Maria-verschijningen” genoemd. Echter, voor Maria er was, waren deze verschijningen al! Over de hele wereld bestaan in de mythologie dezelfde verschijningen, met andere namen. Dit fenomeen noemt men ”wonderen”. Ik zou het verleiding van satan willen noemen. Namen waaronder deze ”verschijningen” voorkomen zijn: Venus, Diana (= ”goden-dochter”), Isis, Madonna (= ”vrouwe” of ”vrouw”), Fatima, etc. Ook de ”huilende maria-beelden” zijn een voorbeeld van deze ”wonderen”, door satan bewerkt.

”Ziet gij niet wat zij doen in de steden van Juda en op de straten van Jeruzalem? De kinderen rapen hout, de vaders steken vuur aan en de vrouwen kneden deeg om offerkoeken te maken voor de koningin des hemels en zij brengen plengoffers aan andere goden teneinde Mij te krenken”.  Jeremia 7:17 e.v.:

Ook de Israëlieten dienden de Moloch, de ”Koningin des Hemels”, Tammuz, of hoe het ook maar heet: zij volgden de godsdienst van- en dienden: de satan. De godsdienst van Babel was in Egypte gekomen. Onder andere namen dienden de Egyptenaren de zon (Osiris) en de ”moeder”: Isis. De priesters van de Egyptenaren kenden de zgn. transubstantie, dwz. zij hadden de kracht -zo geloofden zij- om hun god, de zon, om te zetten in een ”wafel”, of... ”hostie”, de gelovige at dan deze wafel -hun god- om hun ziel te voeden. Op deze ’wafel’ stonden de letters: IHS, wat staat voor de Egyptische drie-eenheid Isis, Horus en Seb. In deze wereld leefde het volk van Israël, als slaven moesten zij werken voor de Farao. Na 400 jaar werd het volk uit Egypte geleid. Het eerste gebod van de Here was, toen hij de tien geboden gaf: Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben (Ex. 20:3). Israël heeft vaak niet geluisterd naar dit gebod. Maar, dat moet een ieder in de tegenwoordige tijd toch ook vaak van zichzelf zeggen! In Ezechiël 8:10-16 wordt nog genoemd: aanbidding van beesten (vers 10-12), vrouwen die ”Tammuz beweenden” (vers.14), 25 mannen die de zon (Baäl) aanbidden (vers. 16). Dit alles vond plaats in de Tempel van God! De Israëlieten haatten de profeten, vanwege het openbaar maken en doorzien van hun zonden. Na Maleachi sprak God niet meer, gedurende 400 jaar. De mensen in Israël werden slaven van ”het systeem”, de religieuzen. Dezen werden erg machtig, net als in de tijd van Semiramis. Satan inspireerde in deze tijd het schrijven van de apocriefe boeken, o.a. het boek van de Maccabeëen. Het R.K. Concilie van Trente (1546) keurde deze boeken goed, als zijnde ”geïnspireerd door God”. ”Onder de groep mannen door King James gekozen om de Bijbel te vertalen, waren veel ’undercover’ (geheime) Jezuïetenpriesters aanwezig, voordoend alsof zij lid waren van de Church of England (Kerk van Engeland) God, in zijn grote genade, bewaarde Zijn Woord en deze Jezuïeten waren niet in staat om de vertaling aan te passen zoals gepland. Echter, door hun invloed, werden de niet geïnspireerde apocriefe boeken in de originele King-James vertaling opgenomen. Toen deze samenzwering werd ontdekt door Bijbelgetrouwe gelovigen, verwierpen zij de apocriefe boeken en verwijderden die uit de King-James vertaling. Heden is er een heruitgave van de originele King-James vertaling van 1611 met de goddeloze apocriefe boeken erin opgenomen (dankzij de Jezuïeten)” (The Force, pag. 14)

Na Christus Zijn overwinning op Golgotha kwam satan met ’nieuwe’ plannen. Hij inspireerde nieuwe religieuze visies, afgeleid van de oude godsdiensten. De Babel-dienst leeft nog steeds voort en is gebaseerd op drie principes:

1. Liturgie (religieuze ceremonies, om  mensen onder de indruk te brengen.);
2. Canonieke wetten (religieuze regels, wetten,  zie Matth. 15:9, Mark. 7:7);
3. Dogma’s (De waarheid -volgens de leiders). Zo overheerst satan de gelovigen, door een ”systeem”, opgebouwd uit regels, riten etc.

Dit was al zo vanaf de beginne, dit is nu nog zo. En hij gebruikt hiervoor o.a. de R.K. Kerk, met hun Babelse godsdienst. Om te zien hoe dat systeem -tegenwoordig- functioneert en hoe het is ontstaan, moeten we terug naar de tijd dat God weer sprak. Na 400 jaar stilte, stond er een profeet op: Johannes de Doper. Zijn boodschap was ”Bekeert U!” Deze woorden gelden nog steeds. Alleen bekerring kan ons uit de religieuze systemen weg helpen.

Ik hoorde eens een goede vergelijking mbt de religieuze systemen van tegenwoordig. Het kwam erop neer dat, wanneer wij het Levend Water, Jezus, probeerden op te vangen en bij ons te houden in onze eigen ”bakken” (kerk, regels) dit geen levend, maar dood water zou worden. En stilstaand water, dood water, dat stinkt!  Zo maken wij van het Evangelie iets doods, iets wat stinkt, als we het opvangen in onze ”bakken”, of we nu Baptist, Pinkster-gelovige, Gereformeerd of Katholiek zijn. Het willen plaatsen van elk stukje, elk vers, uit de Bijbel binnen de ’eigen leer’ (de dogmatiek) is -naar mijn mening- het einde van een levende gemeente van Christus. Zou het niet andersom moeten zijn? Naar aanleiding van wat de Bijbel ons laat zien een ’leer’ opstellen? In ieder geval lijkt het mij bewezen dat zeer veel geloofsgemeenschappen kapot zijn gegaan aan kwesties die met de dogmatiek te maken hebben. Daarom leven wij, geen kerk, leer of aanbidding van beelden kan ons dat leven schenken. Jezus zegt, in Openbaring 18:4: ”Gaat uit van haar, Mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden”.

Moloch: een beeld van koper, met z’n armen naar voren. Er werd een vuur in het beeld gestookt, waardoor het gloeiend heet werd. Op de armen werd dan de baby gelegd, zodat het verbrandt.